Wstęp

Zapraszamy do ciekawostek i podsumowania sprintu Emu z tygodni 14/15 (05.04.2022-18.04.2022). W ostatnim czasie skupiliśmy się na przygotowaniach do nowego kursu oraz odrobinie odpoczynku, aby naładować baterie… i właśnie temu poświęciliśmy ten post, a dokładniej tematowi wypalenia zawodowego.

👇 MEGA DARMOWY MATERIAŁ! 👇

Testerskie linki

  1. Wartościowe studium przypadku w związku z potężnym bugiem w Atlassian. Firma odpowiadająca za najpopularniejsze narzędzia do pracy z zadaniami w projektach IT, dokumentacją i zgłaszaniem bugów sama padła ofiarą potężnego buga. W ten sposób dziesiątki tysięcy ludzi zostało odciętych od usług firmy i tym samym od pracy.

    Warto poczytać, gdyż artykuł może stanowić świetną inspirację do usprawnienia procesu QA w twoim projekcie. The Scoop: Inside the Longest Atlassian Outage of All Time

  2. RODO, DIPA, UODO – spojrzenie na testowanie od strony prawnej. Koniecznie zapoznaj się i zastanów się jak bardzo w projekcie rozmijacie się z prawem 😀 Przedsiębiorcy zapominają testować oprogramowanie, a jeśli to robią, nie pamiętają o RODO
  3. Przymierzasz się do wyboru narzędzia do testowania API? Pod załączonym linkiem znajdziesz zbiór najczęściej używanych aplikacji do testów API:
    21 Best API Automation Testing Tools To Automate Your Efforts
  4. Testy eksploracyjne zawierają jedną technikę, którą warto poznać – Exploratory Testing Tours. W dużym uproszczeniu jest to testowanie aplikacji jakbyśmy byli turystami odwiedzającymi nowe miejsce (którym jest testowana aplikacja). W przyrodzie występują różni turyści – począwszy od takich poruszających się tylko z ulotkami, przez chcących zobaczyć wszystko, aż po takich, którzy chcą zakończenia wyprawy jak najszybciej. W Exploratory Testing Tours występuje właśnie tego typu podział na różne role i różne podejścia do testowania, który pozwala urozmaicić testowanie, wprowadzić odrobinę zabawy i pozwalający w bardziej uporządkowany sposób wykryć defekty w oprogramowaniu. Poniżej znajdziesz kilka linków, które rozwijają ten koncept (wraz z dokładniejszymi opisami i przykładami różnych podejść do zwiedzania):

Co nowego u nas?

W tym sprincie:

  1. Program Testowanie API kurs Wprowadzenie do API i REST. Cały kurs jest już na produkcji. Trwają beta testy – mamy pierwsze bugi i dodajemy usprawnienia aby jeszcze bardziej podnieść jakość kursu.

    Przygotowujemy też plan wdrożenia tych materiałów na rynek.

  2. Program Testowanie API kurs Testy automatyczne. 90% materiału już wylądowało na produkcji. Rozpoczęły się intensywne beta testy, które wykazały, że materiał wymaga jedynie kosmetycznych poprawek.

    Oznacza to, że ta część zostanie dość szybko zamknięta.

  3. Program Testowanie API kurs Testy w Postman. Trzeci kurs z Testowanie API właśnie jest w fazie opracowania. Kompletujemy tym samym zestaw kursów umożliwiający sprawne przejście testera od konceptu API po poważne automaty 🙂

Rozwój

  1. Krzysiek: Polecam świetny wykład You Are Burned Out And Don’t Even Know It o wypaleniu od Dr K. Pod tą ksywką kryje się psychiatra Alok Kanojia, który zajmuje się zdrowiem psychicznym i można go spotkać na YouTubie i Twitchu.
    Na prezentowanym wykładzie porusza tematy takie jak rozpoznać wypalenie (np. po spadku radości, cynizmie i negatywnych emocjach), potencjalne przyczyny – zbyt duży wkład w pracę przy niewielkim zwrocie z inwestycji, oraz jak można sobie z tym poradzić.

    Co ważne:

    Wypalenie nie jest problemem samych osób, ale otoczenia społecznego, w którym przyszło im pracować. Struktura i funkcjonowanie miejsca pracy kształtuje sposób, w jaki ludzie ze sobą współpracują i jak wykonują swoją pracę. Kiedy miejsce pracy nie dostrzega człowieka, wzrasta ryzyko wypalenia, niosąc ze sobą wysoką cenę, jaką przyjdzie zapłacić.

    Christina Maslach, Michael P. Leiter (2011, s. 35)

    Oznaki wypalenia zawodowego mogą objawiać się zarówno fizycznie jak i psychicznie:

    • nadmierne zmęczenie, poczucie wyeksploatowania
    • utrata energii i zapału do działania
    • zniechęcenie do pracy (coraz mniejsze zainteresowanie sprawami zawodowymi)
    • brak radości życia
    • zwiększona impulsywność oraz drażliwość
    • rozluźnienie emocjonalnych więzi (rozpad przyjaźni)
    • czas wolny i sen nie przynoszą pożądanego odprężenia i regeneracji sił
    • „utrata troski o ludzi”
    • chłód, obojętność, gruboskórność
    • nadmierne dystansowanie się od współpracowników (ograniczenie liczby kontaktów, skrócenie czasu ich trwania, powierzchowność)
    • utrata idealizmu, sprzeniewierzanie się własnym wartościom
    • poczucie braku skuteczności
    • utrata wiary we własne możliwości
    • samokrytyka
    • przekonanie o własnej nieprzydatności i bezwartościowości
    • wzrost poczucia nieadekwatności zawodowej
    • poczucie bezsensu wykonywanej pracy
    • postawa rezygnacyjna – chęć wycofania się z zawodu

    Christina Maslach i Michael P. Leiter opisują 6 wskaźników braku dopasowania, które powodują, że miejsce pracy staje się toksyczne i sprzyja wypaleniu:

    • przeciążenie pracą (ilościowe i jakościowe),
    • brak kontroli, współdecydowania – pod tym kryje się np. brak autonomii, zbyt duża odpowiedzialność, zbyt duża kontrola przez przełożonego, brak szacunku, brak zaufania,
    • brak nagrody – np. za niska płaca w stosunku do wkładanego wysiłku i płacy rynkowej, brak pochwał i docenienia,
    • brak wspólnoty – np. izolacja, brak wsparcia, brak kontaktu z innymi pracownikami, brak szacunku i życzliwości – brak reguł i zasad zapewniających utrzymanie wzajemnego szacunku i uznania,
    • brak sprawiedliwości – np. stronniczość w ocenianiu bądź nagradzaniu jak dyskryminacja lub faworyzowanie, poczucie skrzywdzenia i działań nie fair (brak możliwości dochodzenia swoich racji lub własnej obrony),
    • konflikt wartości – np. rozbieżności między wzniosłym przesłaniem (oficjalnie uznanymi przez firmę wartościami), a stosowaną na co dzień praktyką, ukryte, niejasne cele bądź zadania organizacji.

    Każdy z powyższych czynników można podzielić na czynniki zewnętrzne (organizacyjne) oraz wewnętrzne (jednostkowe). Dla przykładu przeciążenie pracą (ilościowe i jakościowe) może wynikać przykładowo ze zlecania pracownikowi coraz większej liczby obowiązków przy braku zmiany stanowiska/wynagrodzenia. Jeśli jest to narzucane przez pracodawcę, to jest to czynnik zewnętrzny (organizacyjny). Jeśli pracownik bierze na siebie za dużo, bo chce być np. postrzegany jako najlepszy, to będzie to czynnik wewnętrzny.

    Jednym problemem jest występowanie powyższych czynników w miejscu pracy. Aczkolwiek drugim problemem jest wypaczenie i patologizacja działań, które mają przeciwdziałać wypaleniu pracowników.

    Przykładowo formowanie społeczności w firmie jest na ogół dobre i potrzebne, ale w pewnym przypadkach może być postrzegane jako forma/próba przesunięcia granicy, aby móc oczekiwać więcej od pracowników niższym kosztem. Mówiąc brutalnie – może być to próba wyzysku. Coś na zasadzie rodziny, w której źle postawiono granice – przecież czasem tak trudno odmówić przy kolejnej prośbie o przysługę. Dodatkowo, gdy przyzwyczaimy do tego ludzi, to po czasie może to być od nas wymagane jako bazowe obowiązki.

    Innym przykładem może być pozorna sprawiedliwość. Przykładowo, pomimo dużej inwestycji w próbę doprecyzowania opisu stanowisk, zakresów obowiązków i sposobu oceniania, to np. okazuje się, że wszystko zależne jest od interpretacji oraz… znajomości, a nie od faktycznych umiejętności i wartości. Tym sposobem pracownik prędzej czy później zauważy, że są “równi i równiejsi”, zakres wymagań zmienia się w zależności kto go interpretuje, a sprawiedliwość jest tylko pustym hasłem, co może równocześnie wpływać na wskaźnik konflikt wartości.

    Wypaczyć można również kontrolę i możliwość współdecydowania (ostatnio popularny empowerment, o którym pisałem szerzej w recenzji Szef, którego szukamy. Rzecz o odpowiedzialności). Ogólnie jest to bardzo dobre zjawisko – dzięki temu pracownik czuje, że ma faktyczny wpływ na projekt co może przełożyć się na wzrost zaangażowania i wydajność. Jak natomiast wygląda wypaczenie? Z jednej strony dajemy pracownikowi pozorną możliwość decydowania i realizacji własnych pomysłów… ale z drugiej strony zabieramy mu potrzebne narzędzia, dodajemy skomplikowane procesy, wprowadzamy niepotrzebną biurokrację i zostawiamy pracownika samemu sobie. Tego typu działania zniechęcą nawet najbardziej zdeterminowanych ludzi, których pasje i cele nie pokrywają się z rozwiązywaniem sztucznie generowanych problemów. Dr. K w swoim wykładzie daje bardzo ciekawy przykład konfliktu wartości na przykładzie swojej pracy i obowiązków. Jako lekarz z chęcią pomógłby pacjentowi z izby przyjęć na minutę przed zakończeniem pracy – to jest jego powołanie i cel pracy. Jednak, gdyby ktoś w tym samym momencie polecił mu załatwienie formalności związanych z ubezpieczycielem – tu pojawiłaby się już stanowcza odmowa, z racji, że nie jest to jego główne zadanie ani powołanie. Czym więcej pojawia się tego typu zdań, które są sprzeczne z powołaniem i wartościami pracownika, a faktycznymi zadaniami, to zwiększa się ryzyko wypalenia.

    Cary Cherniss wyodrębnił pięć czynników stresu w pracy, które sprzyjają wypaleniu zawodowemu (Chirkowska-Smolak T., Organizacyjne czynniki wypalenia zawodowego):

    • biurokracja,
    • wątpienie we własne kompetencje,
    • trudni klienci,
    • brak możliwości rozwoju,
    • niewłaściwe relacje interpersonalne.

    Jednym z najnowszych badań w środowisku IT jest raport Burnout Index by Yerbo – The State of Burnout in Tech – 2022 Edition przeprowadzony wśród specjalistów IT. Zawiera on dane zebrane w oparciu o prawie 33000 odpowiedzi z 33 krajów. Wynika z niego, że ponad 42% specjalistów jest w grupie wysokiego ryzyka wypalenia zawodowego. Wypalenie przekłada się na częstsze myśli o zmianie firmy i niechętnie polecanie firmy w której pracują (bardzo niski NPS czyli Net Promoter Score).

    Jak radzić sobie z wypaleniem?

    Pierwszym krokiem jest próba zdiagnozowania (samemu lub z pomocą) u siebie, jakie czynniki sprawiają, że czujemy się wypaleni. Co w diagnozowaniu wypaleniu jest bardzo ważne – zawsze trzeba brać pod uwagę zarówno czynniki zewnętrzne jak i wewnętrzne. Przykładowo, jeśli wypalenie wynika z czynników wewnętrznych, których nie zdiagnozujemy, to nawet zmiana pracy nie pomoże.

    Przeciwdziałać może pracodawca poprzez następujące działania:

    • dobrze wykorzystać potencjał pracowników,
    • zmienić warunki pracy,
    • bardziej koncentrować się na tym co pozytywne, a nie na błędach popełnianych przez pracowników,
    • przestrzegać ustanowionych norm,
    • traktować pracowników sprawiedliwie,
    • poprawić relacje.

    Nowe rozumienie ludzi w organizacji to ich pełna partycypacja w zarządzaniu i zakwalifikowanie ich do grupy interesariuszy. To oznacza, że człowiek przestaje być zasobem, kosztem czy trybem w maszynie, a staje się podmiotem i współtwórcą organizacji jako żywego systemu.

    Joanna Heidtman, Piotr Piasecki (2017, s. 28)

    Tego typu działania nie tylko mogą przeciwdziałać wypaleniu, ale też i mogą poprawić wydajność i zaangażowanie pracowników. Tematy te poruszali Andrzej Jeznach oraz Dale Carnegie w swoich książkach, w których jednoznacznie wskazywali na skuteczność dawania pracownikowi większej decyzyjnoci – Szef, którego szukamy. Rzecz o odpowiedzialności oraz Jak zostać skutecznym przywódcą i polepszyć jakość życia.

    Również pracownik może przeciwdziałać wypaleniu poprzez:

    • dbanie o swój dobrostan,
    • dbaj o swoje zdrowie fizyczne,
    • dbaj o swoje zdrowie psychiczne,
    • dbaj o dobre relacje.

    Kilka porad odnośnie dbania o zdrowie fizyczne oraz psychiczne można znaleźć w książce Mózg na detoksie. W natłoku zadań nie powinniśmy zapominać o chwili dla siebie, relaksie na łonie natury albo o dbaniu o dobre relacje z rodziną i znajomymi. Takie na pozór banalne rzeczy skutecznie przeciwdziałają wypaleniu. Również przy pracy powinniśmy nauczyć się wyznaczać realistyczne cele i priorytety, zachowywać zdrowy dystans, stawiać granice i pozwalać sobie na radość i rozrywkę. Ciekawą pozycją może się okazać Subtelnie mówię F**k! Sprzeczna z logiką metoda na szczęśliwe życie, która prezentuje dość ciekawe podejście do priorytetyzacji oraz asertywności.

    Jeśli chciałbyś poszerzyć poszczególne tematy, to polecam potężną dawkę wiedzy w postaci poniższych artykułów, na których częściowo bazowałem ten wpis:

  2. Przemek: Ja też polecę dzisiaj ciekawe wideo:
    Bruce Lipton The Biology of Belief Full Lecture.

    Wszyscy którzy interesują się procesami związanym z naszym funkcjonowaniem biologicznym i odkryciami z tym związanymi będa zachwyceni. Generalny przekaz jest taki, że nasza wiedza na temat procesów związanych z naszym rozwojem i starzeniem wciąż jest niesamowicie mała. Najciekawszym elementem jest styk wiary, mechaniki kwantowej i nowoczesnej biologii.

    Czy mamy wpływ na nasz los? Czym jest wiara i jej działanie na poziomie komórkowym? Dlaczego komórki w naszym organizmie to niezależne istoty?

    Odpowiedzi na te pytania to podróż z pogranicza fizyki, biologii i filozofii.

Wracamy do pracy

Po tej garści aktualności i ciekawostek wracamy do pracy nad nowymi soczystymi materiałami. Do usłyszenia niebawem! 👋

Pobierz darmowe materiały z webinaru o Playwright!

Zachęcamy również do zajrzenia na naszą tablicę trello, gdzie możesz monitorować ogólne postępy prac nad nowymi materiałami jak i również głosować na nowe tematy. Pamiętaj, że dostęp do najnowszych wieści od jaktestowac.pl uzyskasz obserwując nas na facebooku, twitterze i od niedawna również na instagramie 😉

Stay tuned!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *